Additive Manufacturing of Elastomer, Ceramic and Metal Multi-functional Structures
Dr Eric MacDonald jest profesorem inżynierii lotniczej i mechanicznej oraz posiada tytuł Murchison Chair na Uniwersytecie Teksasu w El Paso, gdzie pełni także funkcję Prodziekana ds. Badań Naukowych i Studiów Podyplomowych na Wydziale Inżynierii.
Mając wykształcenie w dyscyplinach inżynierii elektrycznej oraz komputerowej, Dr MacDonald połączył badania akademickie z bogatym doświadczeniem przemysłowym, pracując w firmach IBM i Motorola oraz będąc współzałożycielem startupu zajmującego oprogramowaniem CAD. Jego badania koncentrują się na wielofunkcyjnych zastosowaniach druku 3D, monitorowaniu procesów oraz poprawie jakości w produkcji addytywnej. Jego prace sięgają także przestrzeni kosmicznej, gdzie przyczynił się do stworzenia nanosatelitów drukowanych w 3D, które zostały wysłane na niską orbitę Ziemi.
Jako współzałożyciel i redaktor naczelny czasopisma Additive Manufacturing, najwyżej ocenianego w tej dziedzinie, oraz redaktor naczelny Additive Manufacturing Letters, Dr MacDonald nadal kształtuje kierunki badań w tej branży.
Anna Ziefuß, Ph.D.
University of Duisburg-Essen
Small Particles, Big Impact: Laser-Generated, Surfactant-Free Nanoparticles for Functional Materials in Additive Manufacturing
Dr Anna Ziefuß jest chemikiem technicznym i liderem grupy na Uniwersytecie Duisburg-Essen, gdzie obecnie kończy habilitację. Jej badania koncentrują się na rozwoju materiałów proszkowych modyfikowanych nanocząstkami do produkcji addytywnej, łącząc syntezę laserową z kontrolowaną i dobrze rozumianą chemią powierzchni.
Kluczowym aspektem jej pracy jest przeniesienie koncepcji nanocząstek do skalowalnych procesów, umożliwiających funkcjonalizację surowców w warunkach odpowiednich do wdrożenia przemysłowego. Jej interdyscyplinarne badania łączą chemię, obróbkę laserową i naukę o materiałach, mając na celu poprawę drukowalności, mikrostruktury i funkcjonalności w syntezie w złożu proszkowym.
Dr Ziefuß prowadzi kilka wspólnych projektów obejmujących systemy materiałów polimerowych i magnetycznych i jest aktywnie zaangażowana w rozwój surowców nowej generacji poprzez strategie projektowania oparte na nanocząstkach.
Professor Manas Upadhyay, PhD
École Polytechnique
Advancing microstructure modeling of rapid thermomechanical processes: Experiment-modelling synergy using a novel CW Laser and SEM coupling
Manas V. Upadhyay jest profesorem na Wydziale Mechaniki Ecole Polytechnique (Francja) i dyrektorem programowym studiów magisterskich z mechaniki w Institut Polytechnique de Paris, konglomeracie 6 „Grandes Ecoles” we Francji. W 2014 r. uzyskał tytuł doktora w Georgia Institute of Technology (USA), a w latach 2014-2018 prowadził badania podoktorskie w Instytucie Paula Scherrera (Szwajcaria). Dołączył do Ecole Polytechnique w styczniu 2019 roku jako adiunkt. W październiku 2022 r. uzyskał dyplom HDR (Habilitation to Direct Research), a we wrześniu 2024 r. awansował na stanowisko profesora.
Jego ogólne zainteresowania badawcze dotyczą ekstremalnej termomechaniki i inżynierii materiałowej. Jego obecne badania można ogólnie podzielić na dwa tematy: (i) Inżynieria mikrostruktur metali w celu uzyskania dostosowanych właściwości mechanicznych oraz (ii) Modelowanie ekstremalnej mikrotermomechaniki. W ciągu ostatnich 6 lat intensywnie pracował nad tematem inżynierii mikrostruktur i modelowania mikrotermomechanicznego stopów wytwarzanych addytywnie. Za swoją pracę otrzymał wiele grantów badawczych, w szczególności prestiżowy grant Unii Europejskiej Horyzont 2020 ERC Starting Grant 2020 (# 946959). Otrzymał również nagrody za swoją działalność zawodową, w szczególności medal Jean i André Rist 2022 od Francuskiego Towarzystwa Metalurgii i Materiałów (SF2M).
Jego grupa badawcza stara się zrozumieć powstawanie i ewolucję mikrostruktur metali od skali długości, w której można badać dynamikę pojedynczych defektów, do poziomu polikrystalicznego, a także wykorzystać to zrozumienie do dostosowania mikrostruktur o pożądanych właściwościach. Jego grupa wyróżnia się tym, że aktywnie rozwija urządzenia eksperymentalne i przeprowadza zaawansowane eksperymenty charakteryzacyjne (głównie SEM, TEM i synchrotronowe XRD) w synergii z opracowywaniem modeli teoretycznych i przeprowadzaniem symulacji numerycznych (głównie plastyczności kryształów i dynamiki dyslokacji). Więcej informacji na temat jego działalności zawodowej można znaleźć na stronie https://www.manas-upadhyay.com.
